Przejdź do głównej zawartości

Dlaczego jest potrzebne być nastolatkiem?


Bycie nastolatkiem nie zawsze jest takie różowe. Czasem napewno czujesz się nekomfortowo kiedy rodzice i nauczycieli zaczynają Cie krytykować jako dziecko. Ponieważ dzieckiem już chyba nie jesteś. 
To dlaczego Ci bycie między dzieciństwem a dorosłym życiem? Co ono Ci daje?

Wreszcie dowiesz się, jak działa świat wokół Ciebie

Nie masz już prostej wizji świata jak to mają dzieci. Znika to"dobrze-złe", "czarne-białe". Zaczynasz też widzieć inne opcje.
Kiedy powinienen pójść na kompromis i kiedy - nalegać na własną rękę? Czy kłamstwo może być usprawiedliwione? Czego lepiej nie mówić, jeśli chcesz zrobić pozytywne pierwsze wrażenie o sobie?
Masz setki podobnych pytań każdego dnia w swojej głowie. Szukasz odpowiedzi i próbujesz zrozumieć: jak w ogóle działa ten świat?

Rozwijasz swoje wartości

Po raz pierwszy sobiezadajesz pytania: "Kim jestem? Jaką / jakim chcę być?". Niepewność jest przerażająca, więc często rozmawiasz z rówieśnikami, aby znaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące życia.

Rozumiesz, że twoi rodzice nie są doskonali

I inni też. Ja sam - nie jest idealny, i to normalne.
Do takich wniosków docierają większoś ć nastolatków. Pojawia się  uświadomienia że rodzice nie są superbohaterami (jak to się wydawało w dzieciństwe).

Uczysz się budować mocniejsze relacje z ludźmi

To dużo wcześniej było łatwo podejść do sąsiadki i zaproponować wspólną zabawę, a teraz to nie zadziała. Musisz postarać się aby zdobyć zaufanie od kogoś i zostać przyjaciółmi.

Wybierasz swój zawód

Oczywiście, w 13, 15, a czasem nawet w 17 lat, jest to bardzo trudne. Ale ty jednak zastanawiasz się: wczym mogę odnieść sukces? Czy chcę być lekarzem, czy tak mówią rodzice? Czego naprawdę chcę?
Prawidłowej odpowiedzi nie istnieje. Co będzie skutecznym dla Ciebie decydujesz ty.

I w końcu...
Uczysz się odpowiedzialności za swoje słowa i działania
Ponieważ to robi Cie dorosłym! J


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Notatki grudniowe

Od sierpnia jestem w Polsce jako EVS-wolontariuszka. Już sporo czasu, nie? Z pewnością mogę powiedzieć, ze Kato pokochałam – i uliczki, domy i domki i nawet tego emeryta z bloku, pies którego zawsze na mnie się rzuca. Tak dużo emocji i tak szybko leci czas. Kościół zaprasza do mszy i to nas budzi ze snu. Ale ten dźwięk podoba mi się. Kato i nowe rzeczy. Dużo wyzwań i prób nauczyć się robić coś nowego. To teraz jest o moim listopadzie-grudniu. A już wkrótce święta. I to oznacza tylko jedno: trzeba przytulać swoich bliskich i ukochanych ludzi. Co i zrobię. 
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Wolontariat Europejski: moja historia

Cześć! Mam na imię Marta. Od sierpnia 2017, dzięki programowi EVS, jestem wolontariuszką w Fundacji TDJ. Teraz mam 23 lata (w wieku 21 lat ukończyłam dwa uniwersytety na Ukrainie i zdobyłam stopień magistra– w moim kraju nauka trwa krócej niż w Polsce ;)). Od dwóch lat pracuję jako psycholog. Udzielam wsparcia zarówno nastolatkom jak i dorosłym. Zajmuję się też zarządzaniem projektami w dwóch wspaniałych organizacjach pozarządowych w Drohobyczu. Uwielbiam nowe ciekawe wyzwania, bo dzięki nim czuję się lepsza i silniejsza. Spędzam czas wolny z bliskimi mi ludźmi, podróżując i czytając książki co jest bardzo istotne pod tym względem, że edukacja w ciągu całego życia i rozwijanie swojej wiedzy i umiejętności jest dla mnie największą wartością. Kiedy zdecydowałam się na zaangażowanie w Wolontariat Europejski wcale nie wiedziałam do jakiego kraju trafię. Szczerze mówiąc, w ogóle nie zastanawiałam się nad tym, a raczej nad projektami i organizacją pozarządową w której miałam s
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Obóz naukowy z TDJ: jak to było?

Fundacja TDJ organizowała w tym roku aż dwa obozy - Wakacje z Pasją i English Camp.  Na obozy przyjechało około 180 dzieci w wieku od 8 do 23 lat, żeby spędzić razem 9 dni. Byłam tam w charakterze wolontariuszki i pomagałam przy opiece nad grupą 15 dzieci w wieku 13-15 lat, które zdecydowały się wziąć udział w obozie naukowym.  W tym czasie mieliśmy okazję uczestniczyć w wielu atrakcjach. A były to m.in.: różne eksperymenty (puszczaliśmy dym przez nos) wycieczka do kopalni złota i poznawanie okolicznych legend spotkanie z pszczelarzem, który opowiedział nam co nieco o życiu pszczół paintball nocny  przygotowywanie zadań do wykonania przez członków innych grup długie rozmowy na różne tematy i śpiew przy grze na gitarze. Bardzo dużo się od dzieci nauczyłam: jak rozwijać pasję, jak być upartą, jak dążyć do spełnienia swoich marzeń i jak w ogóle marzyć. Każdy i każda stał dla mnie wielkim światem, ciepłym światem o którym
Prześlij komentarz
Czytaj więcej